N°1 De Woordvoerders van 2020

U haat ze en u kent ze, lullen en helden van 2020; het jaar van de woordvoerders: Marc van Ranst, Erika Vlieghe, Anthony Fauci & Steven Van Gucht.

De kwade nonkel die u alles vertelt: Marc van Ranst

Zijn blik doet denken aan de oom die tijdens het Kerstfeestje al het papier begint op te ruimen voordat iedereen zijn bestellingen van BOL.com heeft uitgepakt. Zijn outfits werden bijna beroemder dan hijzelf, en daar lag hij vermoedelijk iets te hard wakker van. Door sommigen meer gehaat dan het echt coronavirus zelf maar desondanks bleef hij een force majeure die altijd klaarstond voor een woordje uitleg op VTM Nieuws, VRT Journaal, De Afspraak en Gert Late Night.

Powervrouw met slapende oogjes: Erika Vlieghe

Vermoedelijk zit er soms niet meer dan tien minuten tussen haar laatste powernap en de eerste vraag die op haar wordt afgevuurd tijdens een interview. Deze infectiologie wist haar ongenoegen van het regeringsbeleid te delen door een eenvoudige … stilte, en daar wist even niemand wat op te zeggen.

Eervolle vermelding: Anthony Fauci

Hoogst eigenhandig alle Oeigoerse moslims bevrijden uit Chinese interneringskampen klonk voor deze man vaker als een verademing dan zijn huidige opdracht. Deze Amerikaanse viroloog waarschuwde de Verenigde Staten keer op keer voor het gevaar dat corona mogelijk vormde, om enkele seconden later compleet tegengesproken te worden door zijn eigen overste Donald J. Trump. Fauci bleef volharden en werd, zoals hij het zelf wou, geïmiteerd door niemand minder dan Brad Pitt.

Zuiver en grijs: Steven Van Gucht

De posterboy van het rekenblad, het sekssymbool van de cijfers en de adonis van de statistiek. Dag na dag, en later week na week, presenteerde deze man de corona-cijfers. Zijn beschouwingen hadden een droogheid die enkel geëvenaard leken door een persoonlijke Marathon Des Sables. Gelukkig kom je in de woestijn geregeld oases tegen en daar bloeide hij open. Niet dat er een greintje extra emotie aan te pas kwam maar zijn verklaringen waren consistent, helder, formeel en bevatte toch iedere keer weer een berekend stukje optimisme.

© Foto's VRT